دوستت دارم

گلایه از تکراری بودنش نکن

مشکل از مـــــن نیست

تو زیادی دوست داشتنی هستی

دل تنگیهامو بردار پیش خودت نگهدار

وقتی که تنها شدی منو به یادت بیار

چه روزای پر از دردی جلو عکست نشستم با بغض سردی

دیگه با تنهایی هامو ساختم مطمئن شدم برنمی گردی

تنها زیر سقف شکسته غرق این کابوس تکراری

اینجا برگ فاصله برنده شد  نساز آهنگ دلتنگی

دوستت دارم

گلایه از تکراری بودنش نکن

مشکل از مـــــن نیست

تو زیادی دوست داشتنی هستی

بـــرگ پـــاییــزی راهـی نـدارد جـــز سُــــــــقوط

وقـتی می دانـد درخت عِشــقِ بَـــرگ تـــــازه ای را در دِل دارد !

نگاهت کافیست تا دوباره در هوای آمدنت بمیرم

تو همیشه دعوتی راس ساعت دلتنگی !

فکــر می کــردم در قلب تــــو محکومم به حبــس ابد

به یکبــاره جــا خــوردم

وقـــتی زندان بان برســـرم فریاد زد

هــی تــو آزادیـــــ!

و صـــدای گام های غریبه ای که به سلـــول من می آمـــد

دوست داشتن زبان ٬ زمان ٬ راه ٬ دلیل و نشانه نمی خواهد

دوست داشتن دل می خواهد و یک من و تو

این روزها برای تنها شدن

کافیست صــــــــــــــــادق باشی

به سلامتی چشمی که

چشم ما رو روی همه چشما بست !